Quanta costa

Op een dag zat Pablo Picasso op zijn gemakje te eten in zijn favoriete Spaanse restaurant.

Plotseling stapte er een fan op hem af. Dat gebeurde wel vaker, hij was tenslotte niet voor niets één van de meest beroemde kunstenaars ter wereld.

Die fan schoof een servet van het restaurant naar hem toe en zei: “Zou je hier iets op willen tekenen? Natuurlijk betaal ik je daarvoor”.

Picasso pakte een potlood uit zijn borstzakje en begon aan een snelle schets. De fan keek verwonderd toe en zag al snel iets op het servet ontstaan.

Picasso was in een mum van tijd klaar. De man bedankte Picasso en wilde het servet meenemen, maar werd tegengehouden. Picasso zei: “Wacht even, ik krijg nog €10.000 van je.”

“WAT!? Tienduizend euro? Waarom? Je bent er niet meer dan 30 seconden mee bezig geweest! Dat slaat nergens op.”

Picasso verfrommelde het servet en stopte het in zijn broekzak.

“Je hebt het mis”, zei hij. “40 jaar! Zolang ben ik hier al mee bezig.” En vervolgens liep hij de deur uit. De man verbluft achterlatend…

Wij bij Naamdenkers hebben zeer zeker niet de grootheidswaanzin dat wij in één adem genoemd willen worden met een grootheid als Pablo Picasso, maar wij willen wél zijn wijze les in waardecreatie doorgeven. De prijs die jij ergens voor vraagt heeft altijd te maken met de waarde die iets heeft en met de tijd die erin geïnvesteerd is om tot een bepaald niveau te geraken. Als iemand hier niet de waarde van inziet, zal diegene de prijs al gauw (te) hoog vinden. Gelukkig zijn er echter veel mensen die diensten wel op waarde weten te schatten. Zij hebben er oog voor en laten dat nou net onze klanten zijn.

Disclaimer: over de tijd die Picasso eraan spendeerde (30 seconden tot 10 minuten) en het bedrag wat hij ervoor vroeg (€10.000 tot €100.000) zijn verschillende varianten bekend. Aangezien het verhaal zich afspeelde in Spanje rond 1958 (zo’n 15 jaar voor zijn overlijden) is het tevens erg aannemelijk dat hij het bedrag vroeg in Peseta’s.