Normaal zet je een dankwoord ergens in een boek. Wie weet komt dit ooit nog, maar tot op heden heb ik nog nooit een boek geschreven, dus heb ik ook geen ideale plek voor een dankwoord. Wat doe je dan als jij toch mensen wil bedanken?
Die vraag stelde ik mijzelf. Het antwoord is simpel: dan bedank je de mensen die jij een dankwoord verschuldigd bent, één op één. Dus dat deed ik.
Maar eigenlijk vind ik, in een wereld met veel afgunst en geslotenheid, dat één op één niet altijd genoeg is. Of… Het is wel genoeg, maar het is nog mooier wanneer anderen dit ook kunnen zien en merken dat het oprecht is. En online kan dit ook getoond worden, bijvoorbeeld op een eigen website.
Ik ben mij er zeer van bewust dat je andere mensen nodig hebt om te kunnen groeien. Met zelfvertrouwen, visie en een greintje talent kom je weliswaar een heel eind. Echter, kennis, ervaring en wijsheid krijg je niet bij de geboorte, maar heb je wél nodig om verder te komen.
Zowel privé als zakelijk gaat deze vlieger op en aangezien ik as we speak een blog aan het schrijven ben voor mijn eigen bedrijf (een website is immers niet out of the blue gevuld met artikelen) leek mij dit een ideaal moment om een kort woord van dank te richten aan een aantal mensen.
Wat betreft mijn directe familie (ouders, broertje) én vriendin kan ik kort zijn. Nou ja, eigenlijk juist heel lang, want die zijn er altijd voor mij, maar die weten gelukkig al heel goed hoe dankbaar ik daarvoor ben. Het kan echter nooit kwaad om dat eens extra te benadrukken: dus bij deze!
Echter, in deze specifieke blog voor Naamdenkers, richt ik het woord van dank aan de personen en bedrijven die mij de kans hebben geboden te groeien binnen de wereld van naamcreatie. Het begon ooit in 2005, maar werd een aantal jaren geleden geïntensifieerd door veel connecties te leggen of contacten weer op te pakken, mailen, mensen aanspreken, etc. en resulteerde in een eerste schaduwopdracht hier en daar om mijzelf te mogen bewijzen. Inmiddels zijn we ‘lichtjaren’ verder en één en ander was niet gelukt zonder een aantal mensen.
Via deze weg richt ik derhalve (in volledig willekeurige volgorde) een speciaal woord van dank aan Robert Jan Heyning van The Nameworks, Michael Dijkstra Taurel van Globrands, Floris Hülsmann van Namarama, Joachim Ter Haar van Skriptor Zigila, Joris Visser van Bureau Sculptaal en last but sure not least Christian Knaap van Naem. Jullie hebben, ieder op een eigen manier, een bijdrage geleverd aan mijn groei. Mij mijn best laten doen om de eerste contacten te leggen en ingangen te vinden, gesterkt in mijn naampad, deelgenoot gemaakt van jullie vaktechnische gedachten en kennis, voorzien van interessante naamopdrachten, waardevolle feedback, nieuwe inzichten, en veel meer.
Zoals de Italianen zo mooi zeggen: grazie mille, oftewel duizendmaal dank!
Het freelance werken had ik nog heel lang met plezier -exact- zo voort kunnen zetten, maar het ondernemersbloed kroop waar het niet gaan kon. Dientengevolge wou ik óók zelfstandig beschikbaar en bereikbaar zijn. Inderdaad: óók, want ik blijf uiteraard voor bovengenoemde namen en andere collega’s beschikbaar voor naamopdrachten, interessante samenwerkingen en alle andere goede ideeën.
Waarom het soms slim is om jouw afhankelijkheid van anderen te reduceren? Mijn vader zegt altijd: “je moet niet op een bus wachten die niet komt”. Dat klopt helemaal, maar in dit geval gaat hij niet op, want de bus kwam wel degelijk en met regelmaat. Echter, soms komt de bus dan alsnog minder vaak langs, dan de keren dat jij in wil stappen. Dan kun je beter af en toe van buslijn switchen. Echter, wat doe je als je vervolgens nóg vaker onafhankelijk vooruit wil? Dan koop je zelf een bus en kruip jij achter het stuur.
Welkom bij lijn 13: Naamdenkers.
